1. قرآن کریم.
نهج البلاغه. 1414 ق. تصحیح صبحی صالح. قم: نشر هجرت.
سیدی فرد، سید علی. 1400. «بنیانهای دانش تاریخ». فصلنامه علوم انسانی اسلامی صدرا. شماره 36. صص 97-86.
صدر، محمدباقر. 1421 الف. المدرسة القرآنیة. قم: مرکز الدراسات و الابحاث التخصصیة للشهید الصدر.
___________. 1421 ب. المعالم الجدیدة. قم: مرکز الدراسات و الابحاث التخصصیة للشهید الصدر
طباطبایی، سید محمدحسین. 1417 ق. المیزان فی تفسیر القرآن. جلدهای 2، 4، 8 و 9. قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
کلینی، محمد بن یعقوب. 1429 ق. الکافی. جلد 1-15. قم: دار الحدیث.
مصباح یزدی، محمدتقی. 1391. جامعه و تاریخ از نگاه قرآن. قم: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
مطهری، مرتضی. 1389. فلسفه تاریخ. جلد 1 و 4. تهران: انتشارات صدرا.
نائینی، محمدحسین. 1376. فوائد الاصول. تقریرات محمدعلی کاظمی خراسانی. جلد 1-4. چاپ اول. قم: انتشارات جامعه مدرسین.
Kincaid, H. 1990. “Defending Laws in the Social Sciences”. Philosophy of the Social Sciences, Vol. 20. No. 1. PP. 83-56.
Reutlinger, A., Gerhard, S., Andreas, H., and Siegfried, J. 2021. “Ceteris Paribus Laws”. The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Fall 2021 Edition), Edward N. Zalta (ed.)